UWC ແມ່ນ ອົງການການສຶກສາລະດັບໂລກ ທີ່ໄດ້ໃຫ້ການສິດສອນນັກຮຽນຫຼາຍກ່ວາ 9000 ຄົນ ຈາກ 155 ປະເທດໃນທຸກໆປີ. ໃນນັ້ນ, ນັກຮຽນປະມານ 4000 ຄົນ ແມ່ນໄດ້ສຳເລັດການສຶກສາຂອງຫຼັກສູດໃບປະກາດສະນີຍະບັດນານາຊາດ (International Baccalaureate Diploma Programme (IBDP)), ເຊິ່ງເປັນຫຼັກສູດຮຽນກຽມມະຫາວິທະຍາໄລທີ່ຖືກຍອມຮັບລະດັບໂລກສຳລັບນັກຮຽນທີ່ມີອາຍຸລະຫວ່າງ 16-19 ປີ. 

ໃນຂະນະທີ່ຫຼັກສູດໃບປະກາດສະນີຍະບັດນານາຊາດໄດ້ຖືກນຳໃຊ້ເຂົ້າໃນການສິດສອນໂດຍໂຮງຮຽນແຕ່ລະແຫ່ງຂອງ UWC , ການສຶກສາຂອງ UWC ແມ່ນໄດ້ເກີນຄາດໝາຍຄວາມຕ້ອງການ ທີ່ຫຼັກສູດ IB ໄດ້ວາງໄວ້. ຍ້ອນຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງນັກຮຽນ ທາງດ້ານເຊື້ອຊາດ ແລະ ບັນດາຄູອາຈານ ລວມເຖິງ ພະນັກງານ ຂອງແຕ່ລະໂຮງຮຽນ ທີ່ມີຄວາມຫຼາກຫຼາຍດ້ານເຊື້ອຊາດ, ຖານະສັງຄົມ, ວັດທະນະທຳ, ພາສາ, ການເມືອງການປົກຄອງ ແລະ ພື້ນຖານການສຶກສາທີ່ແຕກຕ່າງ - UWC ຄຳນຶງໄດ້ວ່າຫຼັກສູດການສຶກສາສາມາດ ເຮັດໃຫ້ການຮຽນຮູ້ມີ ຄວາມໝາຍ ແລະ ແນວຄວາມຄິດ ທີ່ຫຼາກຫຼາຍເຊັ່ນດຽວກັນກັບຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງນັກຮຽນ, ສະນັ້ນ, ນັກຮຽນຈຶ່ງມີຄວາມກ້າໃນການສະແດງອອກທາງດ້ານ ຄວາມເປັນມາ ແລະ ແນວຄິດຂອງຕົນເອງໄດ້ຢ່າງແທ້ຈິງ. ດ້ວຍເຫດນີ້, ຫຼັກສູດໃບປະກາດສະນີຍະບັດນານາຊາດ ຈຶ່ງໄດ້ເພີ່ມເອົາ ບົດສົນທະນາກ່ຽວກັບບັນຫາໂລກ ແລະ ກິດຈະກຳຕ່າງໆ ທີ່ ກ່ຽວກັບການເຝິກຝົນທັກສະດ້ານແນວຄິດ ແລະ ກິດຈະກຳສົ່ງເສີມການມີສ່ວນຮ່ວມເຂົ້າໃນສິ່ງທ້າທາຍທີໂລກພວມປະສົບໃນຕອນນີ້.

ຫຼັກສູດໃບປະກາດສະນີຍະບັດນາໆຊາດ - The International Baccalaureate (IB)

ອົງກອນການຈັດຕັ້ງ IB ຫຼື (IBO) ແມ່ນສ້າງຕັ້ງໃນປີ 1968. ຕັ້ງແຕ່ນັ້ນມາ, IBO ໄດ້ອີງໃສ່ການປະກອບສ່ວນ ແລະ ຄຳຄິດເຫັ້ນຂອງຂະບວນການ  UWC ຈາກ ການສຶກສາທີ່ມີຄວາມຫຼາກຫຼາຍດ້ານວັດທະນະທຳ ແລະ ແນໃສ່ການຮຽນຮູ້ຈາກປະສົບການ. ຄວາມສຳພັນຂອງທັງສອງອົງກອນຍັງຄົງແໜ້ນແຟ້ນຈົນເທົ່າທຸກມື້ນີ້ ແລະ ປີ 2018 ນີ້ກໍຍັງເປັນການສະເຫຼີມສະຫຼອງຄວາມສຳພັນອັນແໜ້ນແຟ້ນຄົບຮອບ 50 ປີ.

ພາຍຫຼັງ 6 ປີຂອງການທົດລອງໂປຣແກຣມ ຢູ່ ໂຮງຮຽນຫຼາຍແຫ່ງ ລວມເຖິງ  UWC ອັດລານຕິກ (UWC Atlantic College) ຢູ່ ເວວສ໌ (Wales), ຫຼັກສູດໃບປະກາດສະນີຍະບັດນານາຊາດ ໄດ້ເປີດໃຊ້ຢ່າງເປັນທາງການໃນປີ 1975. ຫຼັກສູດສຳລັບຂັ້ນຕ່ຳ, ຂັ້ນກາງ ແລະ ວິຊາຊີບ ແມ່ນໄດ້ຖືກພັດທະນາໃນໄລຍະ 2 ທົດຕະວັດ ທີ່ຜ່ານມາ. ຫຼັກສູດນາໆຊາດເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນມີຈຸດປະສົງ “ຊຸກຍູ້ນັກຮຽນທົ່ວທຸກມຸມໂລກໃຫ້ມີຄວາມຫ້າວຫັນ, ຮູ້ຈັກເຫັນອົກເຫັນໃຈ ແລະ ເປັນຜູ້ຮຽນຮູ້ທີ່ບໍ່ສິ້ນສຸດ, ເປັນຜູ້ທີ່ເຂົ້າໃຈວ່າ ຄົນທີ່ມີຄວາມແຕກຕ່າງກໍສາມາດເປັນຜູ້ຮູ້ໄດ້”.

ຫຼັກສູດໃບປະກາດສະນີຍະບັດນານາຊາດ ນີ້ໄດ້ຖືກຮັບຄວາມນິຍົມເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ ຍ້ອນຊື່ສຽງຂອງອົງກອນ ທີ່ຖີກຂະໜານນາມວ່າ “ພື້ນຖານທອງຄຳ (gold standard)” ສຳລັບການສຶກສານາໆຊາດ, ໂດຍສະພາະແມ່ນຫຼັກສູດໃບປະກາດສະນີຍະບັດນານາຊາດ. ເຊິ່ງໃນປະຈຸບັນນີ້ມີ ຫ້າພັນ ໂຮງຮຽນທີ່ໄດ້ນຳໃຊ້ຫຼັກສູດນີ້ເຂົ້າໃນການສິດສອນໃຫ້ແກ່ນັກຮຽນຫຼາຍກວ່າ ໜຶ່ງລ້ານສາມແສນຄົນທົ່ວໂລກ.

ມີວິຊາໃດແດ່ທີ່ນັກຮຽນສາມາດເລືອກໄດ້ໃນຫຼັກສູດໃບປະກາດສະນີຍະບັດນານາຊາດ?

ນັກຮຽນໃນຫຼັກສູດນີ້ສາມາດເລືອກເອົາວິຊາຮຽນໜຶ່ງວິຊາ ຈາກວິຊາຮຽນ 6 ສາຍຂ້າງລຸ່ມນີ້:

1. ພາສາ ແລະ ວັນນະຄະດີ

2. ການພັດທະນາທັກສະພາສາ

3. ບຸກຄົນ ແລະ ສັງຄົມ

4. ວິທະຍາສາດ

5. ຄະນິດສາດ

6. ສິລະປະກຳ (ນັກຮຽນຍັງສາມາດເລືອກຮຽນວິທະຍາສາດ, ບຸກຄົນ ແລະ ສັງຄົມ, ຫຼື ການພັດທະນາທັກສະພາສາ ຖ້າຫາກບໍ່ຢາກຮຽນວິຊາສິລະປະກຳ)

ໂດຍປົກກະຕິແລ້ວ ນັກຮຽນສາມາດເລືອກວິຊາຮຽນໄດ້ 3 ວິຊາທີ່ເປັນລະດັບກາງ, ແລະ 3 ວິຊາທີ່ເປັນລະດັບສູງ, ເຊິ່ງນັກຮຽນຖືກຄາດຫວັງໃຫ້ສະແດງຄວາມຮູ້ທີ່ກວ້າງຂວາງ, ຄວາມເຂົ້າໃຈ, ແລະ ທັກສະ. ແຕ່ລະໂຮງຮຽນອາດຈະມີວິຊາຮຽນທີ່ແຕກຕ່າງຈາກໂຮງຮຽນແຕ່ລະແຫ່ງ, ເຊິ່ງວິຊາເຫຼົ່ານີ້ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນໄດ້ບົ່ງບອກຕາມ ພູມສັນຖານ ແລະ ສິ່ງທີ່ເປັນຈຸດສົນໃຈໃນຂົງເຂດນັ້ນ.

ນອກຈາກຈະມີ 6 ວິຊາແລ້ວ, ນັກຮຽນຍັງຕ້ອງໄດ້ເຮັດບົດລາຍງານຫຼັກ 3 ບົດເຊິ່ງເປັນພາກສ່ວນສຳຄັນຂອງຫຼັກສູດນີ້:

1. ບົດຄວາມ ຫຼື Extended Essay (EE): ນັກຮຽນຈະໄດ້ຊອກຫາຫົວຂໍ້ ທີ່ຕົນເອງສົນໃຈເປັນພິເສດ, ແລະ ພັດທະນາບບົດຮຽງຄວາມດ້ວຍຕົນເອງ ເຊິ່ງຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ທັກສະການຂຽນລະດັບມະຫາວິທະຍາໄລ. ບົດຮຽງຄວາມນີ້ແມ່ນ ຕ້ອງຂຽນມາຈາກໜຶ່ງໃນ 6 ວິຊາທີ່ນັກຮຽນໄດ້ເລືອກຮຽນ ແລະ ຍັງຕ້ອງຂຽນບໍ່ໃຫ້ເກີນ 4000 ຄຳ. ນັກຮຽນແມ່ນຈະໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອ ໃນດ້ານການຊອກຫາຂໍ້ມູນ ແລະ ວິທີການຂຽນໂດຍ ອາຈານຜູ້ຊ່ວຍ.

2. ວິຊາທິດສະດີຂອງຄວາມຮູ້ (Theory of Knowledge (TOK)): ເປັນວິຊາທີ່ອອກແບບ ເພື່ອໃຫ້ນັກຮຽນແຕ່ະຄົນ ຮັບຮູ້ເຖິງທຳມະຊາດແຫ່ງຄວາມຮູ້ດ້ວຍວິທິການທົດສອບວ່າເຮົາຮູ້ຈັກສິ່ງຕ່າງໆ ທີ່ເຮົາຄິດວ່າເຮົາຮູ້ຈັກໄດ້ແນວໃດ. ເຊິ່ງນັກຮຽນຈະຖືກປະເມີນຄ່າ ຜ່ານການເຮັດບົດສະເໜີປາກເປົ່າ ແລະ ຂຽນບົດຮຽງຄວາມ 1600 ຄຳ.

3. ຄວາມຄິດສ້າງສັນ, ການເຄື່ອນໄຫວກິດຈະກໍາ, ການຊ່ວຍເຫຼືອສັງຄົມ ຫຼື ແຄັດສ໌ (Creativity, Activity, Service (CAS)): ສອນໃຫ້ນັກຮຽນມີຄວາມຮັບຜິດຊອບ, ພັດທະນາສັງຄົມ, ມີຄວາມຄິດສ້າງສັນ ແລະ ທັກສະການເຮັດກິດຈະກຳຂ້າງນອກ ໄປພ້ອມໆກັບການຮຽນຮູ້ທີ່ຈະເຂົ້າຫາຄົນອື່ນດ້ວຍຄວາມເຂົ້າໃຈ ເຊິ່ງນີ້ແມ່ນໝາກຫົວໃຈອັນສຳຄັນຂອງຫຼັກສູດ ນັກຮຽນແມ່ນຈະມີສ່ວນຮ່ວມ ໃນຫຼາກຫຼາຍໂຄງການ ທີ່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຂົາພັດທະນາທັກສະເຫຼົ່ານີ້,ໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົາຍັງໄດ້ມີສ່ວນຮ່ວມກັບຊຸມຊົນທ້ອງຖິ່ນ.

ການປະສົມປະສານຂອງແຕ່ລະພາກສ່ວນເຫຼົ່ານີ້ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ນັກຮຽນ ພັດທະນາຄວາມສາມາດຂອງຕົນເອງ ເພື່ອທີ່ຈະນຳໄປວິເຄາະໄຕ່ຕອງຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, ມີການຕິດຕໍ່ສື່ສານແນວຄິດທີ່ມີປະສິດທິຜົນ, ແລະ ພັດທະນາການສະແດງຄວາມຄິດເຫັນ ແບບໂນ້ມນ້າວ, ເຊິ່ງທັງໝົດນີ້ຈະຊ່ວຍກະກຽມໃຫ້ນັກຮຽນມີຄວາມພ້ອມທີ່ຈະໄປຮຽນຕໍ່ໃນຂັ້ນປະລິນຍາຕີ ແລະ ການຮຽນໃນພາຍພາກໜ້າ. ຍິ່ງໄປກວ່ານີ້, ນັກຮຽນຍັງສາມາດນຳໃຊ້ ຄວາມຮູ້ທາງດ້ານວັດທະນະທຳ ແລະ ຄວາມເຂົ້າໃຈ ເຂົ້າໃນການຮຽນດ້ານວິຊາການ, ເພື່ອທີ່ພວກເຂົາຈະໄດ້ເບິ່ງເຫັນຕົວເອງວ່າເປັນຜູ້ຮູ້ຄິດ ແລະ ສາມາດສ້າງສາຍສຳພັນກັບຜູ້ຄົນຫຼາຍຂຶ້ນ.

ນັກຮຽນຮຸ່ນນ້ອຍ

ໂຮງຮຽນ UWC ຍັງໄດ້ມີການຮັບສະໝັກນັກຮຽນຮຸ່ນນ້ອຍ ເຊິ່ງເລີ່ມຈາກອາຍຸ 18 ເດືອນຈົນໄປເຖິງອາຍຸ 15​ປີ. UWC ແມັດສທິກ, UWC ອາຊີຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້, UWC ປະເທດໄທ ແລະ UWC ວໍເຕີ້ຟອດ ກາລາບາ ຂອງອາຟຣິກາໃຕ້ ແມ່ນລ້ວນແລ້ວແຕ່ມີນັກຮຽນຮຸ່ນນ້ອຍ ທີ່ອາໄສຢູ່ໃນໂຮງຮຽນ ແລະ ຖືກສິດສອນໂດຍຫຼາຍຫຼັກສູດ.

ພວກເຮົາເຊື່ອໝັ້ນວ່າ ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດໃນການກຽມນັກຮຽນອະນຸບານ, ປະຖົມ ແລະ ມັດທະຍົມແມ່ນຕ້ອງຜ່ານການສຶກສາທີ່ຫຼາກຫຼາຍ ຄູ່ໄປກັບປະສົບການ ທີ່ໄດ້ມາຈາກ ການຊ່ວຍເຫຼືອສັງຄົມ, ສິລະປະກຳ ແລະ ໂຄງການປະຈຳຫ້ອງຮຽນ -- ທັງໝົດນີ້ແມ່ນຖືກວາງໃສ່ໃນ ແຜນການການສຶກສາແບບການຮຽນຮູ້ຈາກປະສົບການຂອງ UWC. UWC ຍັງເຊື່ອໝັ້ນວ່າ ນັກຮຽນກຸ່ມຮຸ່ນນ້ອຍ ກໍມີຄວາມສາມາດ ທີ່ຮຽນຮູ້ຈາກປະສົບການ ບໍ່ຕ່າງຫຍັງກັບ ນັກຮຽນຮຸ່ນໃບປະກາດ. ຫຼັກສູດການຮຽນຍັງ ເຮັດໃຫ້ໝັ້ນໃຈວ່າ ນັກຮຽນຈະມີໂອກາດທີ່ຈະໄດ້ຖາມຄຳຖາມ, ໄດ້ຄົ້ນຄ້ວາ, ສ້າງສາ, ເຂົ້າຮ່ວມ ພັດທະນາທັກສະທາງດ້ານສັງຄົມ, ແນວຄິດ ແລະ ຈິນຕະນາການຢ່າງສົມບູນແບບ.